ارائه مدلی جهت بهینه سازی نقطه ی نفوذ سفارش در زنجیره تأمین با استفاده از نظریه صف

با توجه به پویایی ساختار زنجیره های تأمین، مسئله ی تناسب عرضه و تقاضا همواره یکی از مسائل اساسی در مدیریت زنجیره های تأمین بوده است. تغییر ساختار بازارهای جهانی با توجه به رویکرد مشتری محور، باعث شده است تا کارخانه های تولیدی بصورت مداوم به دنبال بهبود ساختار زنجیره-های تأمین خود باشند تا بتوانند در کنار ارائه خدمات با ارزش تر به مشتریان خود، هزینه های عملیات و لجستیک را نیز کاهش دهند. یکی از تصمیمات استراتژیک زنجیره های تأمین در بحث مدیریت موجودی، تعیین نقطه نفوذ سفارش (opp) در زنجیره است که متناسب با صنعت و زنجیره تأمین موردنظر می تواند به صورت مسئله ی متفاوتی مطرح شود. لذا در این تحقیق از بین موضوعات مطرح در زمینه ی مدیریت موجودی، به مسئله ی تعیین محل opp در زنجیره تأمین پرداخته شده است. پس از بررسی مشخصات و مفاهیم مربوط به نقطه نفوذ سفارش، یک مدل ریاضی جهت تعیین این نقطه در زنجیره ی موردنظر ارائه شده است. یکی از ویژگی های بارز این زنجیره تأمین استفاده از تئوری صف در مدلسازی و حل مسئله ی تعیین نقطه نفوذ سفارش است. با توجه به خاصیت احتمالی بودن ورود تقاضا و همچنین تحویل کالا، از یک مدل صف دو بعدی برای مدلسازی و حل این مسئله استفاده شده است. در مدل ارائه شده تلاش شده است تا با بهره گرفتن از مبانی تئوری صف علاوه بر تعیین نقطه نفوذ سفارش، رفتار مشتریان از نظر صبوری و عدم صبوری برای حضور در صف خدمت گیری نیز بررسی شود. مدل ارائه شده از پنج نوع هزینه در تابع هدف استفاده کرده و محدودیتی برای تعیین سطح سرویس دارد. برای حل این مدل ابتدا از یک روش حل مربوط به صف های دوبعدی و سپس از معادلات تعادلی متداول در تئوری صف استفاده شده است. معیارهای ارزیابی سیستم در حالت حدی، با توجه به احتمالات حدی سیستم محاسبه شده و بعنوان متغیرهای تابع هدف، نقش اصلی در تعیین نقطه نفوذ سفارش را ایفا می کنند.